Staatsman Verhofstadt in de Lift
From the desk of Luc Van Braekel on Sat, 2005-10-29 02:04
Guy Verhofstadt
Opvallend is verder dat enkele bekende centrum-rechtse critici van Verhofstadt hem nu lof toezwaaien. Leo Delcroix, twee weken geleden op zijn weblog:
Hoewel er zéér vele one shots in de recente begrotingsopmaak zitten en er dus weinig sprake is van een echt structurele aanpak, dient toch erkend dat het recente optreden van de Eerste Minister getuigt van een nieuwe benadering. Veel minder voluntarisme, wel meer realisme.
Derk-Jan Eppink
Ik steun de heer Verhofstadt in deze, en ik vind dat de vakbonden de machten van gisteren zijn. Door op die manier te ageren, maken zij eigenlijk werkgelegenheid kapot, omdat in het buitenland een vreemde indruk gaat ontstaan dat België wordt gezien als een land dat om de haverklap staakt. [...] We zijn voor werkgelegenheid, en staken helpt niet. [...] Ik ben onlangs verhuisd van Leuven naar Vorst, en ik was met verstomming geslagen toen ik zag dat de werknemers van Volkswagen in Vorst begonnen te staken. Dat is werkelijk een klap voor Volkswagen, omdat de Volkswagendirectie dit op een bepaald moment zal aangrijpen om [...] de fabriek te sluiten. De mensen van Volkswagen-Vorst zijn bezig met hun eigen baan kapot te maken. Al dat staken lijkt stoer, maar het leidt tot niets, behalve tot werkloosheid.
Ik moet zeggen dat ik aangenaam verrast was door de nieuwe stijl van de heer Verhofstadt: een rustige stijl, een kalme stijl, een breuk met de methode-Verhofstadt zoals we die vroeger hebben gekend. Dat is een goede zaak. Beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald. Ik denk ook dat de heer Verhofstadt in deze een tweede adem kan vinden als hij laat zien dat hij leiderschap heeft op een agenda van economische hervormingen, en in staat is om deze richting aan te geven en door te zetten, en de socialisten daarin mee te nemen. Op deze manier kan hij zich herstellen, en ik wens hem dat ook toe. [...] Hij heeft al de heer Verboven de wacht aangezegd, dat is verstandige taal van Verhofstadt en ik hoop dat we dat in de toekomst nog meer mogen horen.
Paul Belien, begin deze week in The Brussels Journal:
Verhofstadt en Dewael [zal] veel vergeven worden indien zij tegen de dictatuur van de syndicaten durven ingaan terwijl andere partijleiders de stakers naar de mond praten.
Vlaams Belang liet de voorbije dagen zien dat de partij het zich tegenover haar grotendeels travaillistische achterban niet kan permitteren om economisch-liberale ideeën te verkondigen. De partij heeft begrip voor de eisen van de stakers, hoewel ze de staking als actiemiddel afkeurt. Blogger Nicolas Raemdonck heeft het over "het janusgezicht van Vlaams Belang". De geruchten dat het VB zich binnenkort op zijn economisch congres als "ultra-liberaal" zou profileren om misnoegde VLD-kiezers te charmeren, kunnen definitief naar het rijk der fabelen worden verwezen. De vlaktaks was al gesneuveld in de ontwerpteksten voor het congres, en nu verdedigt de partij het status-quo inzake de brugpensioenen. Desondanks distanciëren enkele moedige VB-dissidenten zich van het officiële partijstandpunt: Jurgen Verstrepen ontpopt zich op zijn weblog als een ervaringsdeskundige op het vlak van ongewenste vakbondsinitimiteiten, Freddy Van Gaever verklaarde aan De Morgen dat de stakingen de investeerders wegjagen, en Alexandra Colen en Ortwin Depoortere tekenden de petitie ter verdediging van het recht op werken. Blokwatch geeft een overzicht met citaten uit het partijstandpunt en van enkele dissidente stemmen.
Waar Noël Slangen niet in slaagde, dat krijgt Xavier Verboven nu wel voor elkaar. Elke keer als het tv-journaal Verboven aan het woord laat, keert een lading verloren kiezers terug naar de VLD-stal. Viva de vakboungd!
partijstrategie
Submitted by Paul Belien on Sat, 2005-10-29 10:49.
Jos Verhulst heeft wellicht gelijk als hij elders op deze webstek schrijft dat de show over het conflict regering-vakbonden die thans wordt opgevoerd slechts een show is. Maar in de politiek is show hetzelfde als werkelijkheid en perceptie hetzelfde als waarheid. En de perceptie is momenteel dat Verhofstadt de énige dam vormt tegen de arrogantie van de vakbonden, en niét het Vlaams Belang. Dat keldert de strategie van het VB om liberale kiezers aan te trekken (en ik gebruik "liberaal" in ideologische betekenis: vrijheidslievende en verantwoordelijke burgers die zelf hun welvaart creëren en die niet parasiteren op overheidsgeld).
Voor een keer ben ik het 100% met Jurgen Verstrepen eens. Het VB is voor de vakbond de grote vijand, maar toch ging het VB voor de syndicaten "plat op de buik" (om in het plastische VB-jargon te spreken).
Moest het VB omwille van zijn voormalige socialistische kiezers echt de syndicalist gaan uithangen? Natuurlijk niet: die kiezers stemmen al 15 jaar VB ondanks de "anti-vakbondshouding" die de partij er traditioneel op na hield. Waarom ging de partij dan "op de buik"? Twee mogelijkheden: ofwel omdat de VB-top zelf voor het grootste deel uit "socialisten" bestaat, ofwel omdat de partij, hoewel ze door het establishment als vijand wordt beschouwd, toch o zo graag bij het establishment zou horen - zo graag zelfs dat ze met genoegen de zolen likt van haar grootste vijand (de vakbond, dé pijler van het anti-democratische Belgicistische corporatistische model).
Als ze nu op hun economisch congres maar niet met "solidarisme" afkomen, want dan weten we dat hun onafhankelijke Vlaanderen sociaal-economisch een perfecte copie wordt van het corporatistische België.
Vlaams Belang & Staking
Submitted by Brigands on Sun, 2005-10-30 21:07.
Wat is de reactie van het Vlaams Belang juist?
Bij monde van Annemans meende ik te horen dat men aan de ouderen zouden moeten toestaan om op brugpensioen te gaan om plaats te maken voor jongere werknemers.
Verder lees ikdit Vlaams Belang persbericht naar aanleiding van de laatste staking.
Om het kort samen te vatten:
"Het echte probleem zijn de torenhoge lasten en belastingen op arbeid in dit land. De loonhandicap bedraagt nog steeds 10% in vergelijking met de buurlanden. Daar ligt het kalf gebonden. Maar de regering verbergt de essentie van dit verhaal, omdat zij de voorbije zes jaren in heel dit kerndossier alleen veel geblaat heeft geproduceerd.
Nogmaals, wij hebben begrip voor de acties komende vrijdag. Vele werknemers stellen vast dat hun rechten op de helling komen te staan terwijl de regering geen enkele inspanning doet om zelf de tering naar de nering te zetten. De overheid blijft immers miljarden door deuren en vensters gooien, denk maar aan het geldverslindende paarse immigratiebeleid of aan de vele miljarden Vlaams geld die in de bodemloze putten van het Waalse socialisme verdwijnen."
Zeker het laatste vertaal ik als een reactie die eerder in de lijn ligt van het artikel van Jos Verhulst
. Die zelf stelt dat geldverslinding en " Een snelle toename van de groep van ongeschoolden of niet-schoolbaren, die de bevolking vervoegen via immigratie." samen met een laag geboortecijfer van de autochtone bevolking een probleem stellen.
Als het inderdaad een showspel is tussen vakbonden & politieke partijen dan is er mogelijk geen noodzaak aan profileringsdrang. Hoe zouden de partijen & vakbonden reageren als het VB ineens zich liberaal opstelt en opkomt voor het 'recht op werk' & het 'beknotten' van het recht op staken. Ik denk dat het kot te klein zou zijn, even klein moest men nu een theatervoorstelling organiseren over 'De allah van Vlaanderen' (Vervang Maria & borsten door Allah & worst).
Ik zou afwachten tot 26 november, wel spijtig dat de vlaktaks er niet zou doorkomen.
Moest er een reactie komen? Zit er meer achter de show? Waar ligt het probleem juist?
Partijstrategie
Submitted by Hubert Spons. (not verified) on Sat, 2005-10-29 14:40.
"In de politiek is show hetzelfde als werkelijkheid en perceptie hetzelfde als waarheid".
Deze mening zou ik eerder verwachten uit de mond van een yuppie of een andere levensbeschouwelijke modegek. Als ze gegrond is moet ik concluderen dat de meerderheid van de kiezers gevormd wordt door leeghoofden en weerhanen, die zich door propaganda en uiterlijkheden laten misleiden. Als dit laatste het geval is vraag ik mij af wat voor nut democratie, partijen, programma's, idealen, stemrecht en verkiezingen nog hebben.
In duidelijke bewoordingen: kan men de politiek dan niet beter afschaffen en vervangen door een autoritair regime met alleen heersers en zonder politieke draaikonterij?
U moet het maar zeggen. Ik ben klaar voor een fascistische staatsgreep!
perceptie
Submitted by Paul Belien on Sat, 2005-10-29 15:46.
Helaas, Hubert, ik vrees dat het zo is, en ik denk dat jij dat ook wel weet. Mijn remedie om hierin verandering te brengen zou zijn om de politiek uit handen van de politici te nemen en terug rechtstreeks bij het volk te leggen, m.a.w. directe democratie, waarin de beslissingen niet meer door zg. "volksvertegenwoordigers" worden genomen, maar iedereen zichzelf rechtstreeks kan vertegenwoordigen. En, misschien nog belangrijker, waarin er tevens een aantal domeinen zijn waar de overheid (zelfs de democratische meerderheid) zich niet mee mag bemoeien.
Cogito
Submitted by Cogito on Sat, 2005-10-29 02:54.
Nogmaals blijkt hieruit hoe het echte en enige slachtoffer van het cordon sanitaire het liberalisme is. Het is om te janken als een verslagen hond om te zien hoe die om vrijheid schreeuwende partij het Vlaams Belang een archaïsch interbellumsocialisme openbaart, zodanig dat de enkele overblijvende liberalen, diegenen die Verhofstadt zijn eigen manifesten als stront in de ogen wilden wrijven, hem tijdens zijn machtsorgasme helpen ejaculeren.