De Vlaamse media rapporteerden dit weekend dat de Vlaamse jeugd zeer intolerant en racistisch is vergeleken met de Waalse en Canadese leeftijdsgenoten. De cijfers van het onderzoek van politoloog Marc Hooghe zijn inderdaad onthutsend, maar ik heb wel enkele vragen bij de verklaringen die worden gegeven.

Kort samengevat is het antwoord op dit probleem het typisch politiek correct antwoord: de Vlaamse jeugd verkeert in een waanbeeld, verstaat de stand van zaken niet goed genoeg en moet beter opgevoed en geïnformeerd worden. Het bewijs van deze stelling zou het feit zijn dat de Vlaamse jongeren ook bekennen dat ze weinig of geen vrienden onder allochtonen hebben (waaruit dan wordt impliciet gekonkludeerd dat ze ook geen allochtonen kennen).

Er is echter helaas theoretisch ook een andere mogelijke verklaring waarover de media zedig zwijgen en die me meer plausibel lijkt.

In een land waar momenteel de helft van alle pasgeborenen in de hoofdstad vreemdeling  zijn – vooral moslim – mag men aannemen dat de jeugd van vandaag in het dagelijkse leven, op school, op de bus en de tram, in de straat, in de cinema, op café, in het zwembad, op recreatieterreinen, enzovoort, veel meer geconfronteerd worden met allochtone jongeren dan de vorige generatie (inclusief diegenen die de Vlaamse jeugd beschuldigen van intolerantie omdat ze niet genoeg contact zouden hebben met allochtonen). Als de Vlaamse jeugd minder ‘tolerant’ is dan hun ouders, zou dit ook theoretisch kunnen zijn omdat zij meer in contact komen met vreemde jongeren (zoals de zwangere dochter van Blokwatcher Patrick Coeman) en dat wat ze zien hun eigenlijk niet zo bevalt.

Om de opinies van de Vlaamse jongeren nog meer te ondermijnen, vergenoegden de media er zich ook in om aan te geven hoe fout de Vlaamse jeugd het heeft inzake het aantal vreemden: de Vlaamse jeugd meent dat er 35% procent migranten zijn, een schromelijke overschatting van het statisch gemiddelde voor het ganse land, inclusief bejaarden, van 10%. Welnu, gezien de bevolkingspiramide bij allochtonen is een disproportioneel aantal onder hen jong, zodat in de leeftijdsgroep van de Vlaamse jeugd, het percentage allochtonen niet het landelijke percentage is van 10%, maar wellicht een veelvoud, mogelijk niet ver van de 35% in sommige plaatsen. Psychologisch is het dan ook maar normaal dat de Vlaamse jeugd haar perceptie van het aantal allochtonen in haar eigen leefwereld (voorlopig verkeerdelijk) extrapoleert naar een landelijke basis voor alle leefttijdsgroepen. De gemiddelde Vlaamse jongere staat er met zijn/haar neus op dat een steeds groeiend percentage van haar leeftijdsgenoten op straat, op school allochtoon is, iets wat niet kan gezegd worden van veel kaviaarsocialisten die verkondigen dat de Vlaamse jeugd moet heropgevoed worden tot betere inzichten.

Het is ook inderdaad jammer dat 60 tot 70 procent van Vlaamse jongeren bij voorbaat uitsluit een relatie met een migrant te hebben, maar wat zou het omgekeerde beeld zijn ? Hoeveel immigranten jongeren zouden een serieuze relatie met een autochtone jongere willen hebben ? Het zou interessant zijn om dit eens te belichten, maar politologen komen daar vaak niet toe.

Tot slot, hoe kan men de verschillen verklaren met Canada en Wallonië ? Ten eerste is het profiel van ‘immigranten’ in Canada onvergelijkbaar met dat in Vlaanderen. Canada heeft immigranten die vooral goed gekwalificeerd zijn en die zich zo snel mogelijk willen integreren aan de locale gewoontes, met andere woorden, de tegenstellingen zijn niet zo groot als hier. Blijft het geval van Wallonië, waar de jeugd consistent 20% minder ‘intolerant’ is. Ik weet niet of in het staal van ondervraagde jongeren ook allochtonen zaten. Zo ja, dan zou het wel kunnen dat het groter aantal allochtone jongeren in Franssprekend Belgie heeft geleid tot minder stemmen tegen immigranten (t.t.z. henzelf).

Eén ding is zeker voor mij : de jeugd neemt het nooit, niet nu en niet in de jaren zestig, om heropgevoed te worden door oudjes, zodat alle pogingen tot heropvoeding alleen averechts zullen werken.