Aan de hand van de peilingen van de laatste week kunnen we nog eens in het koffiedik kijken voor de zetelverdelingen aan beide zijden van de taalgrens. De stabiliteit in de peilingen zet zich uiteraard door in de extrapolatie voor de zetelverdeling, maar kleine wijzigingen kunnen grote gevolgen hebben.

Aan Franstalige zijde werd het gemiddelde van de laatste peilingen van La Libre Belgique/De Morgen/RTL TVi /VTM en Le Soir/RTBf genomen, maar niet die van Vers l'Avenir. Aan Vlaamse zijde werden die eerste twee peilingen aangevuld met de resultaten van De Standaard/VRT in de eerste extrapolatie, en vervangen door de resultaten van de verkiezingswedstrijd van Politiek.Net in de tweede extrapolatie. Grosso modo betekent dit dat het Vlaams Kartel van CD&V en N-VA daarbij anderhalve procent verliest, en Vlaams Belang er anderhalve bijwint. En dat heeft dus enkele gevolgen, die de relativiteit van de peilingen nogmaals onderstrepen, want hoewel de percentages die de partijen in de verkiezingen halen psychologisch belangrijk kunnen zijn, gaat het uiteindelijk vooral om het aantal zetels in Kamer en Senaat.

De eerste extrapolatie toont aan Vlaamse zijde een sterke vooruitgang voor het Vlaams Kartel, en een bloedbad voor Open Vld. Groen! komt met vijf zetels weer in de Kamer, terwijl sp.a-SPIRIT en Vlaams Belang een licht verlies respectievelijk een lichte winst maken. Aan Franstalige zijde gaat de liberale MR sterk achteruit, terwijl de PS slechts enkele zetels verliest. Winst is er vooral voor de cdH, en in mindere mate voor het Front National. Ecolo blijft nagenoeg stabiel.

Kijken we naar de families, dan worden in deze extrapolatie de christen-democraten de grootste politieke familie, en de CD&V afgetekend de grootste partij in de Kamer. Logisch gevolg is dat Yves Leterme dan ook federaal Eerste Minister wordt. De socialistische familie wordt net de tweede, terwijl de liberale van een eerste naar een derde plaats zakt.

Wat de coalities betreft wordt paars federaal net niet gebroken, maar binnen de Nederlands taalgroep is paars politiek zo goed als uitgesloten. Ook paars-groen lijkt wat dat betreft onwaarschijnlijk. Een tripartite heeft een sterke bijzondere meerderheid achter zich, en zou dus een staatshervorming kunnen uitvoeren, maar rooms-rood-groen heeft nog een eind af te leggen voor het ook over een bijzondere meerderheid zou beschikken. Indien een bijzondere meerderheid niet nodig is, is rooms-rood een stevig alternatief, terwijl rooms-blauw met een kleine marge ook nog mogelijk is.

Gebruiken we aan Vlaamse zijde echter de prognose van de verkiezingswedstrijd van Politiek.Net, dan zien we dat er een aantal belangrijke wijzigingen optreden. De paar zetels die verhuizen van CD&V-N-VA naar Vlaams Belang zorgen er immers voor dat de christen-democraten plots niet meer de grootste politieke familie zijn, en zonder de N-VA gerekend wordt de CD&V zelfs kleiner dan de PS. In dit scenario is het dus Elio di Rupo die de post van Eerste Minister zou kunnen opeisen op basis van de grootste partij van de grootste politieke familie te zijn. Of hij ook de grootste fractie in de Kamer zou vertegenwoordigen is niet zeker: het Vlaams Belang haalt deze keer immers evenveel zetels als de PS. Wat de coalities betreft treden er weinig veranderingen op, al verliest rooms-blauw aan Vlaamse zijde net haar meerderheid en wordt de meerderheid van rooms-rood in dezelfde taalgroep wat krap.

Uit deze simulaties kunnen drie conclusies getrokken worden: ten eerste dat een tripartite over een ruime bijzondere meerderheid zal kunnen beschikken, ten tweede dat rooms-rood een mogelijk alternatief is als een tripartite politiek onmogelijk zou zijn, en ten derde dat het nog steeds niet uitgemaakt is wie morgenavond de portefeuille van Eerste Minister zal kunnen opeisen. Morgen stemmen heeft dus wel degelijk zin.

Zie ook:

• Vlaamse partijen
• Franstalige partijen
• Eerste Minister, Coalitie en Peilers