Onontvankelijke Vraag: De Kost van Regularisatie

In 1999-2000 voerde ons land een grote regularisatie van illegalen door. Vandaag gebeurt dat opnieuw. Ik wilde van de regering vernemen welke de gevolgen van de laatste regularisatie waren. Blijkbaar is zo’n vraag “onontvankelijk.”

Ik meldde hier reeds eerder welke vragen ik de regeringsleden stelde. Ingaande op een opmerking van een lezer van deze website stelde ik op 29 juli volgende bijkomende vraag aan minister van Justitie Stefaan De Clerck:

Graag vernam ik hoeveel van de “mensen zonder papieren” die bij de laatste regularisatie van illegalen (in 1999-2000) geregulariseerd werden (volwassenen zowel als zij die destijds kind waren) sindsdien in aanraking kwamen met justitie:

Hoeveel liepen er een veroordeling op wegens criminele feiten?
Hoeveel verbleven of verblijven er in penitentiaire instellingen?

Vandaag kreeg ik volgend bericht van de diensten van de Kamer van Volksvertegenwoordigers:

Mevrouw de Volksvertegenwoordigster,


Uw vraag gaat over een periode van 1999-2000 tot 2009. Volgens het Kamerreglement wordt zo'n vraag gelijkgesteld met het navraag doen naar statistieken en zou deze vraag onontvankelijk zijn (artikel 122, b Kamerreglement).


Volgens de richtlijnen van de (voorganger van de) griffier, kunnen vragen over een periode van vijf jaar wel beschouwd worden als passend in het kader van de controle op de uitvoerende macht.

 Ik stel voor om de vraag in die zin aan te passen.
Het staat u uiteraard vrij de voorgestelde tekst anders te formuleren.


Met belangstelling kijk ik uit naar uw antwoord.


Steeds tot uw dienst.


Met achtingsvolle groeten,

Controle uitvoeren op het beleid van de uitvoerende macht gedurende het laatste decennium wordt beschouwd als “navraag doen naar statistieken.” Op die manier zullen we nooit te weten komen wat de gevolgen waren van de regularisatie van tien jaar geleden. Omdat we het niet mogen weten?

Economische vluchtelingen # 2

@ pvdh

Uw inzet voor een OCMW kan ik enkel applaudiseren. Anderzijds ligt daar misschien ook een oorzaak van 'uw' probleem, i.e. men kan te dicht bij individuele gevallen staan om 'goed beleid' voor de gemeenschap te kunnen uitstippelen of begrijpen.

Het artikel ging over de regularisatie van "illegalen".  Illegaliteit mag in principe niet getolereerd worden op geen enkel vlak, niet op het vlak van belastingen, niet op het vlak van immigratie, van familierecht, van commercieel recht, enz...

Er is verder ook nog een verschil tussen "migranten" en "vluchtelingen", en ook tussen "economische" en "politieke" migranten/vluchtelingen.  Mijn commentaar was eigenlijk vooral gericht op het geval van zogenaamde "economische (maar illegale) migranten".  Dat mag niet verward worden met politieke vluchtelingen.  Voor deze laatsten bestaat er een traditioneel 'asielrecht' of wetgeving.    

Er zijn inderdaad gebieden in de wereld waar men geen "menswaardig bestaan" kan leiden, maar dat zijn niet de buren van Belgie.  Als het uw stelling zou zijn dat iedereen in de wereld die in zulk een gebied zou vertoeven naar Belgie mag komen, dan is het duidelijk in het belang van Belgie dat u zo ver mogelijk van het beleid terzake zou moeten gehouden worden.  De 'normale situatie' in de wereld zou moeten zijn dat politieke vluchtelingen van een mensonwaardig bestaan naar een buurland trekken.  Als u het dan normaal zou vinden dat die buren daar geen verantwoordelijkheid voor moeten nemen, dan ontneemt u meteen ook alle incentive voor de 'buren' (die het best geplaatst zijn) om ook maar iets te doen aan die mensonterende omstandigheden in hun eigen buurt.

Wat zijn de grote groepen van illegalen in Belgie, Nederland, Frankrijk, en Duitsland?  Zijn dat niet Magrebanen, Turken en Oost Europeanen?  Men kan niet serieus stellen dat dat gebieden zouden zijn "zonder kansen op een menswaardig bestaan".   En het zijn ook geen buurlanden.  

Tenslotte, zoals u wel weet heb ik geen tolerantie voor "een massieve muur van vooroordelen" tegenover 'legale' mensen (die zich steeds aan de wetgeving hebben gehouden).  Maar een dergelijke "muur" kan maar echt een probleem stellen in een relatief-onvrije maatschappij, waar allerlei belangengroepen (via de politiek) het onderscheid tussen economische 'insiders' en 'outsiders' kunnen in leven houden.

P.S.  Charleroi was een volkomen onbelangrijk detail in mijn principe-voorbeeld. En voor "economische migranten"  kan Belgie heel gemakkelijk vergelijkbaar zijn met een "riante villa".  Als ik zelf mijn eigen economisch lot zou willen verbeteren en - belangrijke tweede hypothetische conditie - daarvoor de wetgeving van anderen overtreden (dus illegaal worden), dan zou ik mij enkel in een relatief-riante 'villa' gaan installeeren, en niet in een kraakpand.    

economische vluchtelingen (3)

@marcfrans
1) Om te beginnen ben ik echt geen voorstander van deze massale regularisaties. En ik vind ook niet dat we alle problemen van de wereld op onze hals moeten halen. Ik vind dat solidariteit zich voornamelijk moet richten naar onze naasten.
Maar een vreemdeling die in mijn gemeente met vrouw en kinderen toekomt, wordt haast onmiddellijk een “naaste”. Dat kan ook niet anders. Je kent hem vanaf nu persoonlijk. En dat verplicht je tot een menswaardige behandeling. Zelfs, mijn oom, een notoir Vlaams Belanger haalde zijn autootje uit zijn garage om een illegale Koerdische naar het hospitaal te voeren toen ze moest bevallen.

2) Wat loopt er fout in dit land? In de eerste plaats Justitie! Ik kan niet begrijpen dat mensen hier jaren aan één stuk kunnen procederen. Dat is wraakroepend. Een asielaanvraag, met beroep en alles erop en eraan zou binnen de 30 dagen moeten worden afgehandeld. Nu tekent 100% beroep aan bij de Raad van State, en daarvan slechts 3% met succes. Waarom doen ze daar in godsnaam niets aan? De meeste van die procedures duren 2 tot 3 jaar en zelfs langer. Mensen die hier twee tot drie jaar verblijven zijn op één of andere manier ingeburgerd. Daar heb je dus verantwoordelijkheid voor. In de tweede plaats schijnhuwelijken en gezinsherenigingen. Daar zou men véél strenger moeten optreden.
Laat ons eerst die problemen aanpakken, dan hebben we geen massale regularisaties meer nodig.

3) Mijn vermoeden dat illegalen helemaal niet zo crimineel zijn wordt bevestigd door het rapport van Van San: “ http://www.gva.be/dekrant/experts/johndewit/marion-van-san-brengt-belgische-illegalen-in-kaart.aspx”
“Het aantal politieaanhoudingen van illegalen voor geweldsmisdrijven mocht dan al enorm gestegen zijn in vijf jaar tijd, het bedroeg in 2005 nog maar 390, tegen 7.098 voor legale vreemdelingen en 54.719 voor alle legaal verblijvende personen in België.”
Ze hebben wel een hogere criminaliteitsgraad, maar meer dan de helft van hun aanhoudingen hebben precies te maken met het illegaal zijn (vervalste paspoorten en dergelijke …)
4) Misschien heb ik een vertekend beeld. Ik zie alleen maar de illegalen die bij ons gekend zijn. Dat zijn dan uitgeprocedeerde asielzoekers. Dat zijn geen Marokkanen of Algerijnen of Turken. Dat zijn Kongolezen uit Oost-Kongo, Rwandezen, Zigeuners uit Kosovo, Iraniërs, Irakezen, Tsjetsjenen, Afghanen, Armeniërs… De meeste van die mensen worden afgewezen, terwijl je meteen ziet dat ze geen kant meer opkunnen. Waarschijnlijk zijn er ook veel economische vluchtelingen uit Magreb landen en zitten die vooral in de grote steden.

Nooit gedacht...

...dat mijn eerdere opmerking uit de losse pols zoveel reacties ging uitlokken - en zelfs zou leiden tot een nieuwe parlementaire vraag!

Maar ach, beste mevrouw en beste reageerders, maak u vooral geen illusies over ministeriële antwoorden op pertinente parlementaire vragen.

De wetgevende macht die de uitvoerende controléért??? Alstublief, zeg, waar haalt u dàt lef vandaan?

Deze anekdote wil ik u daarbij vooral niet onthouden:

Ik ben oud genoeg om het zogenaamde "Klein Kasteeltje" (= het selectriecentrum voor de recrutering van generaties Belgische miliciens) nog meegemaakt te hebben, geruime tijd vóóraleer deze antieke kazerne - intussen ook al weer jaren geleden - met veel toeters en bellen ingericht werd om voortaan te functioneren als opvangcentrum voor, wat toen nog in het gebruikelijke jargon links en rechts heette: "politieke vluchtelingen".

Terugdenkend aan de armtierige situatie en het lamentabel verblijf die ikzelf in deze kazerne tijdens mijn beruchte drie dagen aan den lijve had mogen ondervinden, heeft "mijn" vertegenwoordiger in het parlement een schriftelijke vraag geformuleerd, die voor zover ik me herinner, ongeveer klonk als volgt:

"Hoeveel bedraagt de kostprijs aan infrastructuur-, inrichtings-, verfraaiings- en accomodatiewerken, omgerekend per jaar, aan de kazerne "Klein Kasteeltje", toen die in gebruik was als selectiecentrum voor de Belgische miliciens?

Hoeveel bedraagt de totale kostprijs aan infrastructuur-, inrichtings-, verfraaiings- en accomodatiewerken om deze kazerne om te bouwen als opvangcentrum voor politieke vluchtelingen?"

Het antwoord van de Minister luidde, héél veelbetekend: "Ik weet het niet." Met andere woorden: voor ons, autochtone Belgskes, was àlles goed genoeg; voor de toenmalige mensen-zonder-papieren werden kosten noch moeite gespaard... Alleen mochten we dat in die tijd óók niet weten!

Economische vluchtelingen

@ pvdh

Maak de volgende drie veronderstelingen:

-- Veronderstel dat ik geboren en getogen ben in Charleroi, en daar in een rijhuisje woon (en ook onderhevig ben aan de 'gevolgen' van corrupte politiekers die ik zelf blijf herverkiezen).  Ik zou verder ook "niet echt productief zijn" voor "onze maatschappij".

-- Veronderstel verder dat u in een riante villa woont in Schilde, en dat u wel degelijk een productieve zijt.

-- Tenslotte, veronderstel dan dat ik mij kom installeren op de eerste verdieping van uw riante villa, en dagelijks 3 keer uit uw ijskast mijn maaltijden ga halen.  En de 'maatschappij' laat betijen.

Volgens u zou ik dan geen "misdaad" begaan, maar wel een "economische vluchteling" zijn, en ik zou ook nog voor "een menswaardig bestaan vechten". (Door mij in uw eerste verdieping te installeren?)  

Uw interpretatie van dit scenario verschilt natuurlijk van de mijne.  Volgens u is er niets aan de hand, is dit volkomen normaal, en u zou "hetzelfde doen".  Volgens mij is dit een indicatie van zelfbegoocheling, van onwetendheid omtrent de noodzakelijke culturele basis voor een functionerende 'vrije' maatschappij (zelfverantwoordelijkheid van het individu), van het einde van 'rule of law', en van afwachten op de 'onvermijdelijke konsekwenties'  (i.e. maatschappelijk verval).    

 

@marcfrans

ik denk dat u de situatie van die vluchtelingen mis inschat. Zij wonen niet in charleroi, maar in gebieden waar geweld en onrechtvaardigheid iedere kans op een menswaardig bestaan de grond inboren. Bovendien komen ze hier niet wonen op de eerste verdieping van een riante villa, maar krijgen ze het strikte minimum,te vergelijken met het tuinhuis waarbij ik mij dikwijls afvraag hoe ze erin slagen om te overleven. Komt daarbij dat die mensen zich moeten aanpassen aan een totaal vreemde cultuur en taal en vaak met zware onverwerkte trauma's zitten die hier in België niet kunnen worden behandeld wegens te duur. Naast hun zorg voor de vaak schrijnend over de wereld verspreide gezinsleden, proberen ze iets te leren en een leven op te bouwen. Vaak zonder al te veel succes wel is waar, en wie kan ze dat verwijten? Zekfs al behalen ze de meest schiterende diploma's, Ze mogen niet werken. Tenzij ze geregulariseed worden, maar dan stuiten ze op de massieve muur van vooroordelen. Zelfs zoiets simpels als het vinden van een appartementje, met de garantie van het OCMW op de betaling van de huur is een quasi onmogelijke opgave. Ik weet waar ik over praat. Ik ben OCMW raadslid, en moet mee over deze mensen beslssen. Ik ben er soms niet goed van.

@ peter vanderheyden

Ik vermoed dat indien uw verwachting (weinig choquerende cijfers) correct zou zijn, mevrouw Colen deze cijfers al lang zou gehad hebben met bovendien nog eens de nodige geruchtmakende artikels er rond in de politiek correcte media.

@mvr colen

Ik denk dat u een antwoord verdient. Toch moet gezegd worden dat uw vraag niet echt eenvoudig te beantwoorden is. Eerst en vooral vraagt die een kruising tussen justitiële gegevens en de gegevens over regularisatie. Anderzijds blijft de vraag wat verstaan wordt onder "in aanraking komen met justitie." Een verkeersovertreding, roken op een ongeoorloofde plaats, winkeldiefstal of moord? Toch moet het mogelijk zijn dit overzichtelijk voor te stellen en er een vergelijking met de autochtone bevolking mee te maken.  Overigens verwacht ik uit persoonlijke ervaringen niet erg choquerende cijfers. De mensen die worden geregulariseerd zijn meestal gezinnen met kinderen, die wel is waar niet echt productief zijn voor onze maatschappij maar zelden of nooit crimineel zijn.  De grootste “misdaad” die hen kan verweten worden is dat ze economische vluchtelingen zijn die vechten voor een menswaardig bestaan. Moest ik in hun plaats zijn, ik zou net hetzelfde doen.

 

@ Alexandra Colen

Kan een griffier een vraag van een kamerlid afwijzen als onontvankelijk?
België een democratie?