U schrijft:

"Maar een krantenuitgever heeft het volste recht om in zijn krant
bepaalde stromingen wel en andere niet aan bod te laten komen, of
advertenties van deze of gene stroming al dan niet te aanvaarden.  Dat
is gewoon de uitoefening van het eigendomsrecht en de vrijheid van
ondernemen."

en:

"Het cordon médiatique (in deze context wellicht een correctere
term dan "cordon sanitaire") is "selectieve toegang tot de media", het
is géén censuur."

Helemaal mee eens mocht de pers in dit onland vrij zijn. De pers is echter niet vrij omdat zij via allerlei kanalen zich rechtstreeks of onrechtstreeks rijkelijk laat subsidiëren. Wiens brood met eet....

Het is dus wel degelijk censuur.

Luc Van Braekel heeft een punt: "doodzwijgen of marginaliseren van een mening" is enkel censuur komende van een officiele instantie zoals de VRT.

“Het Belgisch establishment” is een soort voorhamer waarmee muggen worden doodgeslagen. U moet mij maar eens uitleggen wat dat is, het Belgisch establishment, hoe je er lid van wordt, en hoe die geniale kerels (en vrouwen?) er steeds weer in slagen om aan de macht te blijven niettegenstaande vrije  verkiezingen waar iedereen voor kan stemmen, en waar iedereen voor kan opkomen. Dat er bij de openbare omroep niet direct objectief wordt bericht is absoluut waar. Vooral dan voor partijen die zich niet kunnen verdedigen. Amerikanen en Israëlieten bijvoorbeeld. Maar voor het VB moeten we dat toch niet overdrijven. Bij politieke debatten worden ze net zo goed uitgenodigd als de anderen. U begrijpt dat ik op gemuggenzift over de stand van de camera niet direct kan ingaan. Ik acht de Vlaming hoog genoeg om een “sterk en steekhoudend” programma  door een camerastand niet te laten verdrinken.  Dat de vakbond vindt dat leden met een VB kaart niet kunnen is hun volste recht. Vakbonden hebben een bepaald gedachtegoed.  Als het VB daar niet compatibel mee is, dan moeten ze gaan. VB moet zelf maar een vakbond oprichten. Waar blijft die eigenlijk?

Mijnheer traveller, ik vind dat we correct moeten blijven in het benoemen der dingen. Beschuldigingen van nazisme, of vergelijkingen met Hitler zoals zo vaak uit linkse hoek is te horen is onaanvaardbaar. Het ontneemt ons de mogelijkheid om écht Nazisme aan te klagen. Op dezelfde manier moet er niet om de haverklap met linkse dictatuur, communisme, samenzwering tegen het volk, censuur en nog van dat fraai’s worden beschuldigd. Dat holt de ware waarde van de termen uit, met alle gevolgen van dien.    

@ traveller

Op het grote punt gaan we volledig akkkoord, namelijk dat Belgie (al ettelijke dekaden) geen echte democratie meer is.  Voor mij is het grootste bewijs daarvan dat (a) het parlement expliciet wetten stemt die DIRECT het constitutionele vrijemeningsuitingsrecht ondermijnen en (b) de juridische macht niet echt-onafhankelijk meer is (want zij veroordeelt die ongrondwettelijkheid niet).  Dus het democratische gehalte van Belgie is al geruime tijd zeer laag (onder relatief-democratische landen in het westen).  Dat heb ik zelf al dikwijls beklemtoond op 'inflandersfields', en daarover gaan we akkkoord.

Op een klein punt is er een verschil. Voor zover ik weet heeft Luc Van Braekel nergens ooit geschreven dat "het establishment op zich mag censureren". Integendeel, hij maakte een onderscheid tussen twee visies op "rechten en vrijheden".  Hij gaf een 'uitleg', maar geen instemming.  In Belgie bestaat er dus wel degelijk "staatscensuur", en het feitelijke gedrag van een groot deel van de establishment getuigt zeker niet van een democratische geest.  Maar, naar mijn mening valt het "cordon" zelf (als een gedragsakkoord onder partijen) niet samen met "censuur".   Dat belet niet dat het cordon wel een absurditeit is die aan de franstalige minderheid in Belgie de facto een politiek-dominante positie geeft.  De franstalige politieke partijen zouden (onder mekaar) nooit zulk een dommiteit begaan als de 'Vlaamse'  participanten in het cordon wel doen.  Het cordon is ook een wansmakelijke hypokriete vertoning, en uiteindelijk 'self-defeating' voor de democratie en voor Vlaanderen als welvarende 'cultuur' en gemeenschap.  In een gezonde democratie mag men de echte oppositie nooit demoniseren (om de eigen machtsemprise te kunnen bestendigen), maar moet men steeds het gemeenschappelijke lidmaatschap van de gemeenschappelijke natie primair voor ogen kunnen houden, zelfs doorheen de 'normale' politieke strijd om macht. Trouwens, in een echte democratie moet er regelmatig echte machtsalternatie plaats grijpen tussen echte verschillende ideologieen, dit in tegenstelling met 'particratie' (waar het gaat om alternatie onder politiek personeel van partijen die allemaal min of meer dezelfde 'orthodoxe' ideologie aanhangen).  Democratie betekent niet 'meerderheid', maar wel (a)tolerantie van andersdenkenden binnen een constitutioneel bestel dat fundamentele INDIVIDUELE vrijheden effectief respecteert', (b) waar macht effectief afwisselt, en (c) waar politieke macht effectief 'verdeeld' is onder onafhankelijke constitutionele 'machten/branches'..   

@traveller: Censuur in strikte zin, dat is de overheid die preventief verhindert dat iets gepubliceerd wordt.  In ruimere zin, de overheid die na publicatie iemand straft omdat iets werd gepubliceerd.

Een krantenuitgever of een redacteur die zelf weigert iets te publiceren, dat heeft niks met censuur te maken.  Dat is gewoon de uitoefening van het eigendomsrecht.  Soms kan men eventueel gewagen van "zelfcensuur", indien de niet-publicatie gemotiveerd wordt door de angst voor mogelijke repercussies.

Als u meent dat een redactie de plicht heeft om iedereen aan het woord te laten, dan staat u op dezelfde lijn als de linkse auteurs van het opiniestuk waartegen Filip zich hierboven verzet.  

Die linkse visie is er één van "positieve rechten": de staat en de bedrijfswereld moet ervoor zorgen dat iedereens boodschap wordt gehoord en wordt verspreid.

De rechtse, liberale visie op "negatieve rechten" is: niemand mag u verhinderen om uw boodschap OP EIGEN KRACHT en MET EIGEN MIDDELEN te  verspreiden.

Ik heb me zeer geërgerd aan die linkse visie van Pinxten en Siffer op "selectieve toegang tot de media". In feite komt hun opinie hierop neer: als er (in de VS) een intellectueel iets tegen Bush heeft, dan MOET er een cameraploeg naar toe gezonden worden zodat die boodschap in de mainstream media kan verschijnen.  Ik stel vast dat u ongeveer op dezelfde lijn staat, maar dan met het Vlaams Belang in de rol van de opposant.

Het cordon médiatique (in deze context wellicht een correctere term dan "cordon sanitaire") is "selectieve toegang tot de media", het is géén censuur.  Uitzondering uiteraard voor de openbare omroep VRT, die als overheidsinstelling wel de plicht heeft om alle partijen evenredig aan bod te laten komen.  Maar een krantenuitgever heeft het volste recht om in zijn krant bepaalde stromingen wel en andere niet aan bod te laten komen, of advertenties van deze of gene stroming al dan niet te aanvaarden.  Dat is gewoon de uitoefening van het eigendomsrecht en de vrijheid van ondernemen.

Als De Post (een overheidsinstelling) zou weigeren om folders van het Vlaams Belang te verdelen, DAN zouden we eventueel kunnen spreken van censuur, en dan nog alleen zolang De Post over een monopolie beschikt.

Het cordon sanitaire in strikte zin heeft niets met meningsuitingen te maken, maar met coalitievorming.  Dat zou ik eerder klasseren onder de vrijheid van vereniging en de keuzevrijheid van politieke partijen.

Ik ben het grotendeels eens met PvdH behalve waar hij ook een "positieve" visie op "recht op vrije meningsuiting" verdedigt, aangezien hij "iets doodzwijgen" ook een vorm van censuur vindt.  Maar het klopt inderdaad dat het VB allesbehalve wordt doodgezwegen en integendeel (wat mij betreft tot vervelens toe) er altijd met de haren wordt bijgesleurd, zij het natuurlijk steeds in negatieve zin.

Men kan dan wel spreken van "tendentieuze media", maar niet van censuur. 

Bij deze is toch overduidelijk tot wat ‘particratie kan leiden, of moeten we al spreken van ‘lijden’?

Hetgeen hier, in dit ‘absurd land’ ongestraft kan plaatsvinden tart elke verbeelding, en nog durven hier volksverraders spreken over ‘democratie’, je moet maar durven.

Een dictatuur is er zelfs klein bier bij, corruptie van het hoogste niveau, volksbedrog van jewelste, misdaad belonen, slachtoffers demoniseren, de meerderheid van dit land beroven van zijn noodzakelijke financiële middelen om een minderheid te kunnen laten parasiteren, politieke partijen via ‘legale’ wijze verkozen, buiten sluiten zetten uit angst dat de beerputdeksels zouden opgetild worden en het wanbeleid zo kan verder tieren, ondemocratische instellingen decadent voorzien van belastingsgeld, partijen subsidiëren, culturen die tégen de cultuur van dit land zijn subsidiëren, kranten die de bevolking manipuleren via halve waarheden en hele leugens financieel steunen, partijen die oproepen tot haat tégen Vlamingen knuffelen, politiekers die liegen dat ze zwart uitslaan, de bevolking bedriegen, hun gegeven woord in de vuilbak smijten, belonen met topfuncties, enz.enz. en zo iets durft zich democratie of democraat te noemen?

In héél Afrika is er géén land te vinden wat slechter presteert.

Een van hun bezigheden van de volksverraders is nu “hoe kunnen we de burger definitief het zwijgen opleggen zodat wij verder kunnen blijven graaien en alles naar ons hand zetten?”

Het antwoord is “censuur” , en zeggen dat een deel van de bevolking daar ook nog achter staat???? Het beginnen hier stilaan toestanden te worden zoals in Zimbabwe.

Laten we héél snel kappen met die waanzin. De vertoning is té decadent, té degoutant én té gevaarlijk geworden.

@ traveller

Ik denk dat hij het meent, en in een zekere zin heeft hij gelijk.  Luc Van Braekel heeft uitgelegd in welke zin het cordon als censuur kan gezien worden, en in welke zin niet, op de inflandersfields.eu website, in reactie op hetzelfde artikel.  Pvdh moet daar gaan kijken.

Toegegeven, ik vind het desbetreffend artikel ook maar niks vanwege een duidelijke bias. (Ten voordele van mijn politieke standpunten, maar niet te min onaanvaardbaar voor een artikel dat nota bene over censuur handelt.) Maar wat het cordon met censuur te maken heeft, daar begrijp ik niks van. Het cordon is een afspraak tussen politieke partijen dat er niet samengewerkt wordt met het VB op geen enkel bestuursniveau. Naar mijn mening een absoluut nutteloze afspraak aangezien dit uit de natuur der dingen vanzelf het geval zou moeten zijn. Ik kan niet geloven dat een rechtgeaarde socialist, groene, christen democraat of liberaal voldoende punten van overeenkomst zou kunnen vinden met een aanhanger van een xenofobe partij met een programma dat een aanfluiting is van zowat alle in de loop der eeuwen verduldig opgebouwde humanistische waarden. Overbodig dus. Maar censuur, in de zin van het doodzwijgen of marginaliseren van een mening? Absoluut niet. Integendeel zelfs, traditionele partijen doen niet liever dan zich afzetten tegen de standpunten van het VB in hun ijver hun eigen blazoen op te poetsen. Dat ze daarbij iedere keer het VB een gratis publiciteitscampagne cadeau geven, wordt er graag bijgenomen.

Proficiat

Sencuur én dictatuur horen samen, het verderf van een maatschappij, het is de core business van links én religie.

En dat wordt nog gesubsidieerd met belastingsgeld, hallo......kan het nog degoutanter?