Ik heb de indruk dat die Freddy Thielemans van Brussel onze minister De Gucht een ferme peer heeft gestoofd. Je ziet of leest of hoort er niets over, maar Karel De Gucht moet zich eergisteren onmiddellijk en formeel hebben verontschuldigd bij de Italiaanse regering.

Italianen kunnen nogal op hun eer gesteld zijn, en er zal geen ontkomen aan zijn geweest. Karel zal met de rug tegen de muur hebben gestaan.
Wat wil het geval?

Zoals wij in onze pers vernamen begin deze week, had burgervader Thielemans twee kerels laten oppakken bij gelegenheid van die bijna-betoging dinsdag – namelijk ene Frank V. en ene Filip D. .Deze individuen hadden een buschauffeur lastiggevallen, iets dat in Brussel te vaak gebeurt. Naderhand bleken ze nog lid te zijn van het Vlaams Belang.

Tot hier is er niet veel aan de hand zult u zeggen. Onder omstandigheden mag en moet een democratie zich teweer stellen. Inderdaad, maar wat heeft Italië daar mee te maken? en onze minister van Buitenlandse Zaken?

Freddy Thielemans zijn Luikse stormbrigade moet in haar ijver te ver zijn gegaan. Zij hebben waarschijnlijk één man teveel opgepakt, zekere Mario of Mauro Borghezio, die met het busincident niets te maken had. Jamais deux sans trois zullen die mannen gedacht hebben, maar nu bleek die Mario B. ....mais parbleu! parlementslid te zijn. En zo iemand is onschendbaar houdt de Italiaanse regering vol, ook al is de man lid van de Lega Nord en is de regering zelf niet van die strekking.

‘s Lands wijs, ‘s lands eer en wij hebben ons daar niet over uit te spreken.
De Gucht heeft zijn excuses aangeboden in ons aller naam. Met mijn volle steun moet ik zeggen, al vind ik het niet aangenaam dat onze journalisten mij niet op de hoogte brachten van dit feit en de precieze toedracht. Die jongens en meisjes kunnen best hun redenen hebben, maar hun stilzwijgen bij deze mooie geste van De Gucht vind ik toch ongepast.

Ik wil namelijk altijd graag weten, en u ook, wáár precies ik mij voor verontschuldig, ook al gebeurt dat verontschuldigen par personnes interposées.
Maar om op een vrolijke noot te eindigen: elkeen een goede ramadan gewenst. Santé!